Κάθε ξημέρωμα ανακαλύπτεις
τον καλά κρυμμένο θησαυρό της ψυχής της και δεν μπορείς παρά να αναρωτηθείς "της αξίζω";
0 Comments
Στην εκπομπή Roundabout 143 ,της Τρίτης 27 Σεπτεμβρίου ταξιδεύουμε ως την Αγία Πετρούπολη , για να σας διηγηθούμε ένα σύγχρονο μετά-σοβιετικό φιλμ νουάρ-μια ιστορία σε ιδέα paket, που υλοποίησε με τον μοναδικό του τρόπο ο c.f. Στεκόμουν πάνω στην κεντρική γέφυρα της Αγίας Πετρούπολής ενώ πλάι μου κυλούσε παγωμένος ο Νέβας. Η φιγούρα της μαγνήτισε την ματιά μου, μέχρι εκείνη την στιγμή ήταν απλά μια εικόνα ,μια φωνή στο skype. Φορούσε μια μαύρη δερματίνη καπαρντίνα, παρά το κρύο που σε τρύπαγε, και ερχόταν προς το μέρος μου κάνοντας τις πλάκες του πεζοδρομίου που είχε βάλει ο ίδιος ο Μέγας Πέτρος με τα χέρια του να τρέμουν κάτω από το βήμα της… κινήθηκα προς το μέρος της μέσα σε ένα πλήθος τουριστών. Ήμουν σχεδόν στα πέντε μέτρα από αυτή όταν είδα δυο μαύρα Πόρσε να έρχονται προς το μέρος μου κινούμενα αντίθετα στην κυκλοφορία. Τα αμάξια πατινάριζαν πάνω στο χιόνι , ενώ τα φρένα τους στρίγκλιζαν δαιμονισμένα καθώς οι οδηγοί τους προσπαθούσαν να τα ελέγξουν. Την επόμενη στιγμή η Όλια βρισκόταν δίπλα μου λες και είχε καλύψει την απόσταση μεταξύ μας πατινάροντας στο πλακόστρωτο , ένιωσα το χέρι της να με σπρώχνει ενώ με την άκρη του ματιού μου είδα τις κάνες που ξεπρόβαλαν από τα ανοιχτά παράθυρα των μαύρων δαιμόνων να φτύνουν φλόγες προς το μέρος μας. Σε κλάσματα του δευτερολέπτου ήμουν με το πρόσωπο στο έδαφος ενώ γύρο μου επικρατούσε πανδαιμόνιο σώματα έπεφταν πάνω μου ένα πλήθος που έτρεχε να σωθεί από την μολυβένια βροχή. η συνέχεια στην εκπομπή που θα μεταδοθεί την Τρίτη στις 7 από την ΕΡΑ Χανίων και μπορείτε να παρακολουθήσετε κάνοντας κλικ εδώ διαβάστε το 2ο μέρος εδώ Στην ανάκριση ο Δημήτρης δεν θα λεγες πως απλά έφαγε ξύλο αλλά βασανίστηκε. Τις περισσότερες φορές ο υπαστυνόμος ήταν παρών στα βασανιστήρια και ανά διαστήματα στον Δημήτρη πως δεν είχε κάτι να ομολογήσει , απλά πλήρωνε την αυθάδεια κι την ανυπακοή του το πρώτο μέρος της ιστορίας εδώ Στο έρημο αλσύλλιο την σιγή της νύχτας "έσπαγαν" τα βογγητά ηδονής της Γιολάντας. Λίγα λεπτά αργότερα καθόταν με τον Μπίλ ολόγυμνοι στα πίσω καθίσματα του αυτοκινήτου του. -Έχει γίνει ανυπόφορη η κατάσταση στο σπίτι, είπε αυτή και ακτόπιν ρούφηξε άπληστε μια τζούρα από το τσιγάρο της -Δεν είναι ζωή αυτό το πράμα, συμπλήρωσε ο Μπιλ -Σ όποια δουλειά πάει βάζει λόγια η αστυνομία στα αφεντικά και τον διώχνουν και γυρνάει πάντα σπίτι μέσα στα νεύρα και άφραγκος. Έχουμε χρεωθεί σε όλη την γειτονιά, στον μανάβη, τον παντοπώλη, τον κρεοπώλη.Δεν έχω μούτρα να βγω έξω. Ο Μπιλ δεν μίλησε. Ρούφηξε επίσης σκεφτικός μια τζούρα από το τσιγάρο του Ήταν Ιούλης του 1952, ο άντρας της Γιολάντας μόλις είχε "απολυθεί από την Μακρόνησο και επέστρεψε στην φτωχογειτονιά. Ο Δημήτρης έπρεπε να βρει δουλειά άμεσα για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Βρήκε αχθοφόρος σε μια μεταφορική εταιρεία. Ξεκινούσε με τα πόδια κάθε πρωί από την φτωχογειτονιά και περπατούσε 10 χιλιόμετρα μέχρι να φτάσει στην δουλειά. Σχολούσε το βράδυ και πάλι με τα πόδια έπαιρνε τον δρόμο της επιστροφής |
Details
AuthorWrite something about yourself. No need to be fancy, just an overview. Archives
November 2017
Categories |