η PAKET VISION παρουσιάζει
LATINO BALKANOS - ΤΑ ΤΖΙΝΙ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ
Επεισόδιο 6
Ο ήλιος κατάκαιγε την περιοχή.
Δύο μηχανές εντούρο με τους μαυροντυμένους αναβάτες τους είχαν στηθεί ακριβώς απέναντι από τον Χασάν Ραχμανί, ο οποίος ήταν θαμμένος στο χώμα με το κεφάλι του μόνο να προεξέχει.
Οι μοτοσυκλετιστές μάρσαραν. Ο Χασάν κοίταξε τριγύρω του.
Δύο μηχανές εντούρο με τους μαυροντυμένους αναβάτες τους είχαν στηθεί ακριβώς απέναντι από τον Χασάν Ραχμανί, ο οποίος ήταν θαμμένος στο χώμα με το κεφάλι του μόνο να προεξέχει.
Οι μοτοσυκλετιστές μάρσαραν. Ο Χασάν κοίταξε τριγύρω του.
Στο μπαρ 70 ευρώ ο Γκάσπαρ με την Αρμένισσα σερβιτόρα μόλις είχαν κάνει έρωτα και τώρα κοιτάζονταν ξαπλωμένοι γυμνοί στο μικρό δωματιάκι της.
Ξαφνικά ο Ισραηλινός αναρχικός σηκώθηκε και άρχισε να ντύνεται.
-Τι έπαθες; τον ρώτησε η κοπέλα.
Την πλησίασε και την φίλησε στο στόμα.
-Θέλω να βγω λίγο έξω, να πάρω αέρα. Θα επιστρέψω όμως. Πίστεψέ με θα επιστρέψω.
Η σερβιτόρα γέλασε φιλικά.
-Καλέ ηρέμησε, ένα γαμησάκι ήταν δεν σημαίνει τίποτα.
Ο Γκάσπαρ κοντοστάθηκε σκεφτικός. Μέσα του είχε νιώσει ή νόμισε πως ένιωσε κάτι περισσότερο. Η Αρμένισσα τον κοίταξε πονηρά με τα λάγνα μάτια της και συμπλήρωσε,
-Ίσως και να σημαίνει, θα το μάθουμε όταν επιστρέψεις. Αν επιστρέψεις.
Ο Γκάσπαρ την πλησίασε. Την κοίταξε στο πρόσωπο.
-Γιατι να μην επιστρέψω;
Μια φευγαλέα θλίψη εμφανίστηκε στο βλέμμα της σερβιτόρας.
-Κανείς δεν επιστρέφει γιά μιά πουτάνα.
-Πίστεψε με, θα επιστρέψω..., της είπε και βγήκε από το δωματιάκι έξω στην έρημο. Άναψε τσιγάρο. Σιγουρεύτηκε πως κάτω από την μπλούζα του ήταν στερεωμένο στην μέση του το πιστόλι του και βάδισε μονολογώντας... να επιστρέψω, φτάνει να μην χαθώ...
Ξαφνικά ο Ισραηλινός αναρχικός σηκώθηκε και άρχισε να ντύνεται.
-Τι έπαθες; τον ρώτησε η κοπέλα.
Την πλησίασε και την φίλησε στο στόμα.
-Θέλω να βγω λίγο έξω, να πάρω αέρα. Θα επιστρέψω όμως. Πίστεψέ με θα επιστρέψω.
Η σερβιτόρα γέλασε φιλικά.
-Καλέ ηρέμησε, ένα γαμησάκι ήταν δεν σημαίνει τίποτα.
Ο Γκάσπαρ κοντοστάθηκε σκεφτικός. Μέσα του είχε νιώσει ή νόμισε πως ένιωσε κάτι περισσότερο. Η Αρμένισσα τον κοίταξε πονηρά με τα λάγνα μάτια της και συμπλήρωσε,
-Ίσως και να σημαίνει, θα το μάθουμε όταν επιστρέψεις. Αν επιστρέψεις.
Ο Γκάσπαρ την πλησίασε. Την κοίταξε στο πρόσωπο.
-Γιατι να μην επιστρέψω;
Μια φευγαλέα θλίψη εμφανίστηκε στο βλέμμα της σερβιτόρας.
-Κανείς δεν επιστρέφει γιά μιά πουτάνα.
-Πίστεψε με, θα επιστρέψω..., της είπε και βγήκε από το δωματιάκι έξω στην έρημο. Άναψε τσιγάρο. Σιγουρεύτηκε πως κάτω από την μπλούζα του ήταν στερεωμένο στην μέση του το πιστόλι του και βάδισε μονολογώντας... να επιστρέψω, φτάνει να μην χαθώ...
Οι πολεμιστές του Ισλαμικού κράτους γελούσαν και πυροβολούσαν στον αέρα, ενώ έναςαπ' αυτούς βιντεοσκοπούσε το γεγονός για να το ανεβάσει αργότερα στο ίντερνετ. Ο Χασάν φαντάστηκε και τον τίτλο που θα του δίναν: «Πράκτορας του Ιράν πέφτει στα χέρια του ΙΣΙΣ».
Κάποιος που έμοιαζε με επικεφαλής της ομάδας των μαχητών του ΙΣΙΣ κοιτούσε τις μηχανές και δεν έδινε σήμα να περάσουν πάνω από το κεφάλι του Χασάν.
-Έι; Σε'ί'χη της πλάκας, του φώναξε ο Χασάν, θα τελειώνουμε καμιά ώρα; Έχουμε και δουλειές.
Ο επικεφαλής, που όντως αυτοαποκαλούταν σε'ί'χης, γύρισε και τον αγριοκοίταξε. Δυο Τσετσένοι δίπλα του έβγαλαν τα μαχαίρια τους και έκαναν να πάνε προς το μέρος του. Ο Σεϊχης τους σταμάτησε με ένα νεύμα του. Πλησίασε τον θαμμένο ως το κεφάλι Χασάν. Έκατσε οκλαδόν μπροστά του και χαμογέλασε.
-Νομίζεις πως θα τελειώσει τόσο γρήγορα το μαρτύριό σου; τον ρώτησε.
-Δεν νομίζω νά 'σαι τόσο βλάκας ώστε να καθυστερήσεις να με σκοτώσεις.
Τις τελευταίες ώρες τον Χασάν Ραχμανί, μυστικό πράκτορα της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν δεν τον ένοιαζε τίποτα. Ούτε η αποστολή του, ούτε η ζωή του. Σίγουρα αυτό που περνούσε ήταν μια κάποιου είδους κρίση πανικού και ψυχολογικής αστάθειας, φαινόμενο όχι σπάνιο σε ανθρώπους που ξοδεύουν μια ζωή παίζοντας διπλούς ρόλους και ζώντας υπό άμεσο κίνδυνο σε μυστικές αποστολές. Οι συνάδελφοί του στις ΗΠΑ θα έλυναν αυτή την κρίση πανικού και ψυχολογικής αστάθειας επισκεπτόμενοι τον ψυχολόγο, οι αντίστοιχοι στην Ρωσία με βότκα. Στην δική του υπηρεσία ίσως με προσευχή. Ο μυστικισμός και το δέος του μουσουλμανικού τελετουργικού, που φέρνει τον πιστό να ευχαριστεί και να υμνεί τον ένα και μοναδικό θεό, δεν αφήνει πολλά περιθώρια για ψυχοσωματικές παρεμβολές, που ενδεχομένως να αποτελούν τροχοπέδη στην αποστολή στο όνομα του θεού.
Ο Χασάν τελευταία κάπου ντρεπόταν και κάπου ένιωθε ελεύθερος, αλλά και προβληματισμένος. Ένιωθε, όχι ακριβώς να χάνει την πίστη του, αλλά να τον κερδίζει ξανά ο Ζωροαστρισμός, στον οποίο πίστευε ο παππούς του και παράλληλα κάποια ορθολογικοποιημένα ερωτήματα μαζί με ένα μεταφυσικό πόθο μπερδεύονταν στις σκέψεις του.
Πλέον το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να τελειώνει η ζωή του. Εξάλλου, η υπηρεσία του τον ξαναέβγαλε στους δρόμους μετά την εκφρασμένη άρνηση του για καταστολή της εξεγερμένης νεολαίας πριν μερικά χρόνια. Είχε δώσει πολλά στην πατρίδα, αλλά όπως συμβαίνει σ' όλο τον κόσμο, αρκεί μία και μοναδική φορά να αρνηθείς διαταγή για να περάσεις στην μαύρη λίστα. Εξάλλου, στην διοίκηση ενός κράτους το «τώρα» μετράει πιο πολύ από το χτες και το αύριο.
Ένιωθε πως όσο πιό γρήγορα τελείωναν μαζί του, τόσο πιό γρήγορα θα συναντούσε σ' ένα άλλο σύμπαν την Σάρα, τη μοναδική γυναίκα που αγάπησε και η οποία σκοτώθηκε στον βομβαρδισμό της πόλης της στο Νότιο Ιράν από την Ιρακινή αεροπορία, κατά την διάρκεια του δεκαετούς πολέμου την δεκαετία του 1980.
Είχε ψάξει να εντοπίσει τον υπεύθυνο, τον Ιρακινό στρατηγό Σαούντ αλλά τόσα χρόνια δεν τα κατάφερε.
Κάποιος που έμοιαζε με επικεφαλής της ομάδας των μαχητών του ΙΣΙΣ κοιτούσε τις μηχανές και δεν έδινε σήμα να περάσουν πάνω από το κεφάλι του Χασάν.
-Έι; Σε'ί'χη της πλάκας, του φώναξε ο Χασάν, θα τελειώνουμε καμιά ώρα; Έχουμε και δουλειές.
Ο επικεφαλής, που όντως αυτοαποκαλούταν σε'ί'χης, γύρισε και τον αγριοκοίταξε. Δυο Τσετσένοι δίπλα του έβγαλαν τα μαχαίρια τους και έκαναν να πάνε προς το μέρος του. Ο Σεϊχης τους σταμάτησε με ένα νεύμα του. Πλησίασε τον θαμμένο ως το κεφάλι Χασάν. Έκατσε οκλαδόν μπροστά του και χαμογέλασε.
-Νομίζεις πως θα τελειώσει τόσο γρήγορα το μαρτύριό σου; τον ρώτησε.
-Δεν νομίζω νά 'σαι τόσο βλάκας ώστε να καθυστερήσεις να με σκοτώσεις.
Τις τελευταίες ώρες τον Χασάν Ραχμανί, μυστικό πράκτορα της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν δεν τον ένοιαζε τίποτα. Ούτε η αποστολή του, ούτε η ζωή του. Σίγουρα αυτό που περνούσε ήταν μια κάποιου είδους κρίση πανικού και ψυχολογικής αστάθειας, φαινόμενο όχι σπάνιο σε ανθρώπους που ξοδεύουν μια ζωή παίζοντας διπλούς ρόλους και ζώντας υπό άμεσο κίνδυνο σε μυστικές αποστολές. Οι συνάδελφοί του στις ΗΠΑ θα έλυναν αυτή την κρίση πανικού και ψυχολογικής αστάθειας επισκεπτόμενοι τον ψυχολόγο, οι αντίστοιχοι στην Ρωσία με βότκα. Στην δική του υπηρεσία ίσως με προσευχή. Ο μυστικισμός και το δέος του μουσουλμανικού τελετουργικού, που φέρνει τον πιστό να ευχαριστεί και να υμνεί τον ένα και μοναδικό θεό, δεν αφήνει πολλά περιθώρια για ψυχοσωματικές παρεμβολές, που ενδεχομένως να αποτελούν τροχοπέδη στην αποστολή στο όνομα του θεού.
Ο Χασάν τελευταία κάπου ντρεπόταν και κάπου ένιωθε ελεύθερος, αλλά και προβληματισμένος. Ένιωθε, όχι ακριβώς να χάνει την πίστη του, αλλά να τον κερδίζει ξανά ο Ζωροαστρισμός, στον οποίο πίστευε ο παππούς του και παράλληλα κάποια ορθολογικοποιημένα ερωτήματα μαζί με ένα μεταφυσικό πόθο μπερδεύονταν στις σκέψεις του.
Πλέον το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να τελειώνει η ζωή του. Εξάλλου, η υπηρεσία του τον ξαναέβγαλε στους δρόμους μετά την εκφρασμένη άρνηση του για καταστολή της εξεγερμένης νεολαίας πριν μερικά χρόνια. Είχε δώσει πολλά στην πατρίδα, αλλά όπως συμβαίνει σ' όλο τον κόσμο, αρκεί μία και μοναδική φορά να αρνηθείς διαταγή για να περάσεις στην μαύρη λίστα. Εξάλλου, στην διοίκηση ενός κράτους το «τώρα» μετράει πιο πολύ από το χτες και το αύριο.
Ένιωθε πως όσο πιό γρήγορα τελείωναν μαζί του, τόσο πιό γρήγορα θα συναντούσε σ' ένα άλλο σύμπαν την Σάρα, τη μοναδική γυναίκα που αγάπησε και η οποία σκοτώθηκε στον βομβαρδισμό της πόλης της στο Νότιο Ιράν από την Ιρακινή αεροπορία, κατά την διάρκεια του δεκαετούς πολέμου την δεκαετία του 1980.
Είχε ψάξει να εντοπίσει τον υπεύθυνο, τον Ιρακινό στρατηγό Σαούντ αλλά τόσα χρόνια δεν τα κατάφερε.
Ο Αχμέντ και ο Λάμπρος σηκώθηκαν μέσα από την άμμο που τους είχε καλύψει. Κοιτάχτηκαν.
-Τι έγινε; Ρώτησε ο Λάμπρος.
-Μας έσωσε η αμμοθύελλα φαίνεται, απάντησε ο Αχμέντ
Ο Λάμπρος έκανε μερικά βήματα και πήρε τον σάκο με τα λεφτά. Κοίταξε τον Αχμέντ.
-Ήμαστε στην μέση της ερήμου, του είπε, σωθήκαμε από τους Λιβανόμπατσους, πρέπει να την βγάλουμε καθαρή και από την έρημο.
-Καλύτερα να ξεκινήσουμε να περπατάμε.
-Έχεις μήπως κάνα παγούρι με νερό;
-Όχι, πού να το φανταστώ;
-Κι εγώ νόμιζα πως από την τράπεζα θα πήγαινα καρφί στο αεροδρόμιο.
-Στο λιμάνι δεν έλεγες πριν; Να φύγεις με γιότ;
-Ξέρω γω τι έλεγα; Έτσι όπως κατάντησα σαν τον Λώρενς της Αραβίας, γαμώ την τύχη μου...
Συνέχισαν να περπατάνε βλαστημώντας την τύχη τους και μαλώνοντας μεταξύ τους για να περάσει η ώρα.
-Τι έγινε; Ρώτησε ο Λάμπρος.
-Μας έσωσε η αμμοθύελλα φαίνεται, απάντησε ο Αχμέντ
Ο Λάμπρος έκανε μερικά βήματα και πήρε τον σάκο με τα λεφτά. Κοίταξε τον Αχμέντ.
-Ήμαστε στην μέση της ερήμου, του είπε, σωθήκαμε από τους Λιβανόμπατσους, πρέπει να την βγάλουμε καθαρή και από την έρημο.
-Καλύτερα να ξεκινήσουμε να περπατάμε.
-Έχεις μήπως κάνα παγούρι με νερό;
-Όχι, πού να το φανταστώ;
-Κι εγώ νόμιζα πως από την τράπεζα θα πήγαινα καρφί στο αεροδρόμιο.
-Στο λιμάνι δεν έλεγες πριν; Να φύγεις με γιότ;
-Ξέρω γω τι έλεγα; Έτσι όπως κατάντησα σαν τον Λώρενς της Αραβίας, γαμώ την τύχη μου...
Συνέχισαν να περπατάνε βλαστημώντας την τύχη τους και μαλώνοντας μεταξύ τους για να περάσει η ώρα.
Όλα τα επεισόδια του latino balkanos εδώ
Οι μηχανές μάρσαραν, οι αναβάτες έβαλαν ταχύτητα και ξεκίνησαν με σούζα να κατευθυνόνται προς το κεφάλι του Ιρανού, έτοιμοι να του προκαλέσουν τραύματα με τους μαχητές του ΙΣΙΣ να ζητωκραυγάζουν.
Όσο και να αποζητούσε τον θάνατο-λύτρωση, ένοιωσε τον φόβο να τον κυριεύει όσο οι μηχανές πλησίαζαν προς το μέρος του.
Ξαφνικά, ανάμεσα στο κεφάλι και τις μηχανές, εμφανίστηκε ένα τζιπ Χάμμερ, το οποίο φρέναρε απότομα. Το πλήθος πάγωσε. Οι πόρτες του άνοιξαν και ο Χασάν αντίκρυσε κάποια ζευγάρια αρβύλες.
-Στρατηγέ Σαούντ, ακούστηκε η φωνή του Σε'ί'χη όλο σεβασμό, σας περιμέναμε αύριο.
-Ήρθα μια μέρα νωρίτερα, απάντησε ο Σαούντ, το βράδυ θα συναντηθώ με κάποιους πολύ σημαντικούς ανθρώπους στο μπαρ 70 ευρώ.
-Θα φροντίσουμε η διαμονή σας εδώ να είναι όσο πιο άνετη γίνεται.
-Τι γίνεται εδώ; Ρώτησε ο Σαούντ κοιτώντας τριγύρω του.
-Αν κοιτάξετε κάτω σας, θα βρείτε ένα απρόσμενο δώρο αλάου άκμπαρ, απάντησε ο Σε'ί'χης.
-Τι δώρο; Είπε ο Σαούντ και κοίταξε δίπλα στις αρβύλες του το κεφάλι του Χασάν.
-Ο σκύλος είναι πράκτορας των μυστικών υπηρεσιών του Ιράν.
-Καλώς μας ήλθατε στρατηγέ μου, είπε προσπαθώντας να φανεί ατάραχος και αστείος ο Χασάν, που ξαφνικά ένοιωθε την καρδιά του κάτω από την γη να χτυπάει δυνατά και την ζωή του να βρίσκει νόημα, να με συγχωρείτε που δεν σας αγκαλιάζω, αλλά όπως βλέπετε είμαι λιγάκι πνιγμένος.
-Χασάν Ραχμανί, είπε ατάραχος ο Σαούντ, μάθαινα πως όλα αυτά τα χρόνια έψαχνες να με βρεις.
Ο Χασάν ένιωθε σαν να έχανε την γη κάτω από τα πόδια του, πώς ήταν δυνατόν να γνώριζε...,
-Να λοιπόν η ευκαρία μας σκύλε, συμπλήρωσε ο Σαούντ και μετά κοίταξε τον Σε'ί'χη, νόμιζα ότι στο ΙΣΙΣ είχατε λίγο φαντασία.
-Θέλαμε να δοκιμάσουμε την μεξικάνικη εκδοχή.
-Φέρτε τα αγροτικά και βγάλτε τον σκύλο από κει.
Μερικά λεπτά αργότερα, ένα αγροτικό έσερνε μέσα στην έρημο τον Χασάν τον οποίον είχαν δέσει από πίσω. Αφού έκανε αρκετές γύρες, ο Σαούντ έκανε νόημα στο αμάξι να σταματήσει. Δύο μαχητές πλησίασαν τον Ιρανό και πέρασαν μια δεύτερη θηλιά στα πόδια του. Μετά έδεσαν την άλλη άκρη του σκοινιού σ' ένα δεύτερο τζιπ.
Ο Σαούντ πλησίασε τον Ιρανό.
-Γνωρίζεις τον Προκρούστη; τον ρώτησε.
-Πολύ καλά. Ήταν φίλος μου, αλλά τελευταία μαλώσαμε και δεν παίρνει τηλέφωνο.
Ο Αχμέντ και ο Λάμπρος είχαν φτάσει κατα'ι'δρωμένοι στην κορυφή ενός λοφίσκου. Από εκεί αντίκρυσαν την πρόχειρη βάση του ΙΣΙΣ και τον Χασαν δεμένο από τα χέρια στο ένα αγροτικό και από τα πόδια στο δεύτερο.
-Τι 'ναι τούτο; Είπε ο Αχμέντ κάπως μεγαλόφωνα.
Ο Λάμπρος του τράβηξε τον ώμο και έπέσαν στο έδαφος.
-Σσσστ, μαλάκα. Τρομοκράτες είναι.
-Τί τρομοκράτες;
-Πού να ξέρω; Αλλά μοιάζει με μυστική βάση τρομοκρατών, όπως στις ταινίες.
Ο Αχμέντ ανασήκωσε λίγο το κεφάλι του και είδε τον Σαούντ να μιλάει με τον Χασάν.
-Ετοιμάζουν τη μέθοδο του Προκρούστη στον δεμένο, είπε ο Τούρκος.
-Τι ειναι αυτός ο Προπούστης που είπες; ρώτησε ο Λάμπρος απορημένος.
-Είσαι Έλληνας και δεν ξες τον Προκρούστη; Τόσο ξεφτίλας;
Ο Λάμπρος τράβηξε το πιστόλι του και το έδειξε στον Αχμέντ.
-Μην με λες εμένα ξεφτίλα!
-Καλά, καλά, με σκοτώνεις μετά, πρέπει να σώσουμε τον κακομοίρη εκεί κάτω.
-Γιατί να τον σώσουμε; Εδώ τους εαυτούς μας δεν μπορούμε να σώσουμε.
Ο Λάμπρος σήκωσε το κεφάλι του και κοίταξε τον Χασάν, μετά το ξαναχαμήλωσε.
-Παναγιά μου, θα τον ξηλώσουν;
-Αυτό είναι η μέθοδος του Προκρούστη. Είναι δυνατόν να μην ξέρεις τον Προκρούστη;
-Αυτος μέ ξέρει ρε μαλάκα;
-Είσαι από την Ελλάδα και... τέλος πάντων και ποιον γνωστό Έλληνα ξέρεις;
-Ξέρω τον Τσουκάτο.
Ο Αχμέντ ξεφύσηξε.
-Κάτι πρέπει να κάνουμε.
-Ενάντια σε έναν στρατό; Ρε μαλάκα, αυτοί εκεί κάτω έχουν κάθε είδους οπλισμό.
-Έχουν και δύο αγροτικά και δυο παρατημένες μηχανές, είπε ο Αχμέντ, σκέψου αντί να περπατάμε να οδηγάμε τις μηχανές...
-Δεν θά 'ταν άσχημα.
-Γιά να τις πάρουμε όμως, πρέπει να σώσουμε τον τυπά από την μέθοδο του Προκρούστη.
-Γαμώ τον Προπούστη μου μέσα! βλαστήμησε ο Λάμπρος και σηκώθηκε όρθιος και κοίταξε προς την αυτοσχέδια βάση του ΙΣΙΣ. Είδε κάτι βαρέλια δίπλα στο προσγειωμένο αεροπλάνο. Τα σημάδεψε και πυροβόλησε δύο φορές. Τα βαρέλια τρύπησαν και το πετρέλαιο που περιείχαν άρπαξε φωτιά.
Ο Γκάσπαρ περπατούσε από την άλλη μεριά του λοφίσκου όταν άκουσε τους πυροβολισμούς. Αμέσως τράβηξε το πιστόλι του, έπεσε στο έδαφος και σύρθηκε στο χώμα.
Οι μαχητές του ΙΣΙΣ κοίταξαν προς τον λόφο.
Ο Λάμπρος φώναξε χαιρετώντας τους,
-Χάι!
Αμέσως πολυβόλα άρχισαν να γαζώνουν το λόφο. Ο Αχμέντ τράβηξε τον Λάμπρο κάτω.
-Έχουν αρπάξει φωτιά τα βαρέλια, του είπε ο Έλληνας , ελπίζω να φτάσει στο αεροπλάνο και να τιναχτεί στον αέρα.
-Ναι, ναι, συμφώνησε ο Τούρκος, και μέσα στην αναμπουμπούλα ορμάμε και αρπάζουμε τις μηχανές.
Γέλασαν και οι δύο, αλλά σύντομα πάγωσαν στο άκουσμα ενός κλικ πάνω απ' τα κεφάλια τους. Ανέβασαν το βλέμμα και είδαν δύο μασκοφόρους του ΙΣΙΣ να τους σημαδεύουν με τα πολυβόλα τους.
Ο Λάμπρος άρχισε να σιγοτραγουδα «Η ζωή, η ζωή εδώ τελειώνει, ούτε αδερφός αγόρι μου δεν έκλαψε για σένα»
Δυο πυροβολισμοί τους έκαναν να τρομάξουν, αλλά αμέσως είδαν τους μασκοφόρους να σωριάζονται νεκροί και την φιγούρα του Γκάσπαρ να κρατά δυο πιστόλια στα δυό του χέρια. Τους πλησίασε.
-Είστε όμηροι του Ισλαμικού κράτους; τους ρώτησε.
-Όχι, αλλά μας πήραν χαμπάρι, είπε ο Λάμπρος.
-Και κρατάνε έναν άνθρωπο εκεί κάτω έτοιμοι να τον βασανίσουν, συνέχισε ο Αχμέντ.
Ο Γκάσπαρ βλαστήμησε.
-Πρέπει να τον βοηθήσουμε, είπε ο Τούρκος.
Ο Γκασπαρ είδε τα δύο πολυβόλα στα χέρια των νεκρών πολεμιστων του ΙΣΙΣ.
-Ξέρετε απο όπλα; Τους ρώτησε και οι δυό τους κοκορεύτηκαν,
-Μιλάς με τους μεγαλύτερους ληστές τραπεζών των Βαλκανίων.
-Ωραία, είπε ο Γκάσπαρ καθώς έβρισκε στις στολές των πτωμάτων από δύο χειρομβοβίδες, πάρτε τα πολυβόλα και πάμε.
Στην βάση, οι μαχητές έτρεχαν πανικόβλητοι να περιορίσουν την φωτιά που πλησίαζε το αεροπλάνο.
Ο Σε'ί'χης πλησιάσε τον Σαούντ.
-Καλύτερα να φύγετε.
-Θέλω το βράδυ να περικυκλώσετε το 70 ευρώ. Θα πάρεις κλήση από το κινητό μου. Και φύτεψε μια σφαίρα σ' αυτόν τον σκύλο τον Ιρανό, είπε ο Σαούντ καθώς έμπαινε στο τζιπ του και εξαφανιζόταν μαζί με τους άντρες τους.
Μόλις οι μαχητές πλησίασαν με κουβάδες με νερό την φωτιά, δέχτηκαν μέσα από τους καπνούς πολυβολισμούς και έπεσαν νεκροί.
Άλλοι μαχητές έστρεψαν το βλέμμα τους προς το μέρος τους και δέχτηκαν τις τέσσερεις χειροβομβίδες.
Τα επόμενα λεπτά ο Λάμπρος με τον Αχμέντ πολυβολούσαν ότι κινούταν, ενώ ο Γκάσπαρ έτρεχε και έλυνε τον Χασάν.
-Ποιοί είστε; τον ρώτησε ο Ιρανός.
-Άμα σου πω, δεν ξέρω αν θα με πιστέψεις;
Οι δυο τους έτρεξαν προς την μια μηχανή εντούρο. Ο Γκάσπαρ την οδήγησε προς το μέρος των δύο Βαλκάνιων φίλων και σταμάτησε εκεί.
-Περιμένετέ με να φέρω τη δεύτερη μηχανή, τους είπε και αμέσως έτρεξε προς την αντίθετη κατεύθυνση όπου βρισκόταν η μηχανή. Μπροστά του πετάχτηκαν δύο φανατικοί, αλλά τους πυροβόλησε αμέσως με τα πιστόλια του. Μετά εμφανίστηκε ένας τρίτος λίγα μέτρα πριν την μηχανή. Τον σημάδεψε αμέσως, αλλά του είχαν τελειώσει οι σφαίρες. Ο μασκοφόρος σήκωσε το πολυβόλο του και τον σημάδεψε. Ο Γκάσπαρ έπεσε στο έδαφος κάνοντας μια κωλοτούμπα προς το μέρος του και του κατάφερε μια μαχαιριά στην κοιλιά. Μετά πήρε το πολυβόλο του. Έριξε μερικές ριπές εδώ κι εκεί πριν πάρει την μηχανή και ξανακατευθυνθεί προς το μέρος των τριών αγνώστων, που ό ένας έσωζε τον άλλον σ' αυτήν την περιπλεγμένη εμπλοκή.
-Πάμε, φώναξε.
Ο Χασάν ανέβηκε πίσω από τον Γκάσπαρ και ο Αχμέντ πίσω από τον Λάμπρο, που πήρε το τιμόνι και ξεκίνησε με σούζα.
-Γκάυλαααα!, φώναξε ο Λάμπρος. Πόσο καιρό είχα να οδηγήσω εντούρο.
Από πίσω τους οι φανατικοί μαχητές έτρεχαν και τους πολυβολούσαν αλλά μάταια. Οι τέσσερεις άγνωστοι μεταξύ τους χάνονταν μέσα στην έρημο.
Ο Λάμπρος κάποια στιγμή κοιτώντας στον ορίζοντα, τον είδε να κουνιέται σαν χαλασμένη οθόνη τηλεόρασης.
-Αχμέντ, να το πάλι, το βλέπεις; -Πάλι οφθαλμαπάτη πάθαμε; του φώναξε ο Τούρκος.
-Δεν είναι οφθαλμαπάτη, τους φώναξε ο Χασάν.
-Τι σκατά είναι τότε; φώναξε ο Γκάσπαρ, το βλέπω κι εγώ και πάμε καταπάνω τους, γαμώ το.
-Τζίνι, είπε ο Ιρανός.
-Τι τζίνι; ρώτησε ο Γκάσπαρ.
-Τα τζίνι είναι παιχνιδιάρικα και αόρατα. Χωρίζονται σε καλά και κακά και αρκετές φορές μαλώνουν μεταξύ τους. Όταν μαλώνουν μεταξύ τους συμβαίνει αυτό που βλέπουμε.
-Μόλις φύγαμε από μια συμπλοκή με πολυβόλα και κατευθυνόμαστε καρφί σε μια φασαρία με τζίνι; ρώτησε ο Λάμπρος. Το βρίσκεις λογικό;
-Εγώ δεν βρίσκω λογικό να υπάρχουν τζίνι, φώναξε ο Γκάσπαρ.
-Γιατί δεν το βρίσκεις λογικό; Αναρχικός είσαι ; ρώτησε ο Χασάν.
-Ναι, απάντησε ο Γκάσπαρ και όλοι γύρισαν και τον κοίταξαν.
-Αυτό και αν είναι παράξενο, ένας αναρχικός στην έρημο... μονολόγησε ο Αχμέντ.
The Desert Warriors Τελος 6ου επεισοδειου
Οι μηχανές μάρσαραν, οι αναβάτες έβαλαν ταχύτητα και ξεκίνησαν με σούζα να κατευθυνόνται προς το κεφάλι του Ιρανού, έτοιμοι να του προκαλέσουν τραύματα με τους μαχητές του ΙΣΙΣ να ζητωκραυγάζουν.
Όσο και να αποζητούσε τον θάνατο-λύτρωση, ένοιωσε τον φόβο να τον κυριεύει όσο οι μηχανές πλησίαζαν προς το μέρος του.
Ξαφνικά, ανάμεσα στο κεφάλι και τις μηχανές, εμφανίστηκε ένα τζιπ Χάμμερ, το οποίο φρέναρε απότομα. Το πλήθος πάγωσε. Οι πόρτες του άνοιξαν και ο Χασάν αντίκρυσε κάποια ζευγάρια αρβύλες.
-Στρατηγέ Σαούντ, ακούστηκε η φωνή του Σε'ί'χη όλο σεβασμό, σας περιμέναμε αύριο.
-Ήρθα μια μέρα νωρίτερα, απάντησε ο Σαούντ, το βράδυ θα συναντηθώ με κάποιους πολύ σημαντικούς ανθρώπους στο μπαρ 70 ευρώ.
-Θα φροντίσουμε η διαμονή σας εδώ να είναι όσο πιο άνετη γίνεται.
-Τι γίνεται εδώ; Ρώτησε ο Σαούντ κοιτώντας τριγύρω του.
-Αν κοιτάξετε κάτω σας, θα βρείτε ένα απρόσμενο δώρο αλάου άκμπαρ, απάντησε ο Σε'ί'χης.
-Τι δώρο; Είπε ο Σαούντ και κοίταξε δίπλα στις αρβύλες του το κεφάλι του Χασάν.
-Ο σκύλος είναι πράκτορας των μυστικών υπηρεσιών του Ιράν.
-Καλώς μας ήλθατε στρατηγέ μου, είπε προσπαθώντας να φανεί ατάραχος και αστείος ο Χασάν, που ξαφνικά ένοιωθε την καρδιά του κάτω από την γη να χτυπάει δυνατά και την ζωή του να βρίσκει νόημα, να με συγχωρείτε που δεν σας αγκαλιάζω, αλλά όπως βλέπετε είμαι λιγάκι πνιγμένος.
-Χασάν Ραχμανί, είπε ατάραχος ο Σαούντ, μάθαινα πως όλα αυτά τα χρόνια έψαχνες να με βρεις.
Ο Χασάν ένιωθε σαν να έχανε την γη κάτω από τα πόδια του, πώς ήταν δυνατόν να γνώριζε...,
-Να λοιπόν η ευκαρία μας σκύλε, συμπλήρωσε ο Σαούντ και μετά κοίταξε τον Σε'ί'χη, νόμιζα ότι στο ΙΣΙΣ είχατε λίγο φαντασία.
-Θέλαμε να δοκιμάσουμε την μεξικάνικη εκδοχή.
-Φέρτε τα αγροτικά και βγάλτε τον σκύλο από κει.
Μερικά λεπτά αργότερα, ένα αγροτικό έσερνε μέσα στην έρημο τον Χασάν τον οποίον είχαν δέσει από πίσω. Αφού έκανε αρκετές γύρες, ο Σαούντ έκανε νόημα στο αμάξι να σταματήσει. Δύο μαχητές πλησίασαν τον Ιρανό και πέρασαν μια δεύτερη θηλιά στα πόδια του. Μετά έδεσαν την άλλη άκρη του σκοινιού σ' ένα δεύτερο τζιπ.
Ο Σαούντ πλησίασε τον Ιρανό.
-Γνωρίζεις τον Προκρούστη; τον ρώτησε.
-Πολύ καλά. Ήταν φίλος μου, αλλά τελευταία μαλώσαμε και δεν παίρνει τηλέφωνο.
Ο Αχμέντ και ο Λάμπρος είχαν φτάσει κατα'ι'δρωμένοι στην κορυφή ενός λοφίσκου. Από εκεί αντίκρυσαν την πρόχειρη βάση του ΙΣΙΣ και τον Χασαν δεμένο από τα χέρια στο ένα αγροτικό και από τα πόδια στο δεύτερο.
-Τι 'ναι τούτο; Είπε ο Αχμέντ κάπως μεγαλόφωνα.
Ο Λάμπρος του τράβηξε τον ώμο και έπέσαν στο έδαφος.
-Σσσστ, μαλάκα. Τρομοκράτες είναι.
-Τί τρομοκράτες;
-Πού να ξέρω; Αλλά μοιάζει με μυστική βάση τρομοκρατών, όπως στις ταινίες.
Ο Αχμέντ ανασήκωσε λίγο το κεφάλι του και είδε τον Σαούντ να μιλάει με τον Χασάν.
-Ετοιμάζουν τη μέθοδο του Προκρούστη στον δεμένο, είπε ο Τούρκος.
-Τι ειναι αυτός ο Προπούστης που είπες; ρώτησε ο Λάμπρος απορημένος.
-Είσαι Έλληνας και δεν ξες τον Προκρούστη; Τόσο ξεφτίλας;
Ο Λάμπρος τράβηξε το πιστόλι του και το έδειξε στον Αχμέντ.
-Μην με λες εμένα ξεφτίλα!
-Καλά, καλά, με σκοτώνεις μετά, πρέπει να σώσουμε τον κακομοίρη εκεί κάτω.
-Γιατί να τον σώσουμε; Εδώ τους εαυτούς μας δεν μπορούμε να σώσουμε.
Ο Λάμπρος σήκωσε το κεφάλι του και κοίταξε τον Χασάν, μετά το ξαναχαμήλωσε.
-Παναγιά μου, θα τον ξηλώσουν;
-Αυτό είναι η μέθοδος του Προκρούστη. Είναι δυνατόν να μην ξέρεις τον Προκρούστη;
-Αυτος μέ ξέρει ρε μαλάκα;
-Είσαι από την Ελλάδα και... τέλος πάντων και ποιον γνωστό Έλληνα ξέρεις;
-Ξέρω τον Τσουκάτο.
Ο Αχμέντ ξεφύσηξε.
-Κάτι πρέπει να κάνουμε.
-Ενάντια σε έναν στρατό; Ρε μαλάκα, αυτοί εκεί κάτω έχουν κάθε είδους οπλισμό.
-Έχουν και δύο αγροτικά και δυο παρατημένες μηχανές, είπε ο Αχμέντ, σκέψου αντί να περπατάμε να οδηγάμε τις μηχανές...
-Δεν θά 'ταν άσχημα.
-Γιά να τις πάρουμε όμως, πρέπει να σώσουμε τον τυπά από την μέθοδο του Προκρούστη.
-Γαμώ τον Προπούστη μου μέσα! βλαστήμησε ο Λάμπρος και σηκώθηκε όρθιος και κοίταξε προς την αυτοσχέδια βάση του ΙΣΙΣ. Είδε κάτι βαρέλια δίπλα στο προσγειωμένο αεροπλάνο. Τα σημάδεψε και πυροβόλησε δύο φορές. Τα βαρέλια τρύπησαν και το πετρέλαιο που περιείχαν άρπαξε φωτιά.
Ο Γκάσπαρ περπατούσε από την άλλη μεριά του λοφίσκου όταν άκουσε τους πυροβολισμούς. Αμέσως τράβηξε το πιστόλι του, έπεσε στο έδαφος και σύρθηκε στο χώμα.
Οι μαχητές του ΙΣΙΣ κοίταξαν προς τον λόφο.
Ο Λάμπρος φώναξε χαιρετώντας τους,
-Χάι!
Αμέσως πολυβόλα άρχισαν να γαζώνουν το λόφο. Ο Αχμέντ τράβηξε τον Λάμπρο κάτω.
-Έχουν αρπάξει φωτιά τα βαρέλια, του είπε ο Έλληνας , ελπίζω να φτάσει στο αεροπλάνο και να τιναχτεί στον αέρα.
-Ναι, ναι, συμφώνησε ο Τούρκος, και μέσα στην αναμπουμπούλα ορμάμε και αρπάζουμε τις μηχανές.
Γέλασαν και οι δύο, αλλά σύντομα πάγωσαν στο άκουσμα ενός κλικ πάνω απ' τα κεφάλια τους. Ανέβασαν το βλέμμα και είδαν δύο μασκοφόρους του ΙΣΙΣ να τους σημαδεύουν με τα πολυβόλα τους.
Ο Λάμπρος άρχισε να σιγοτραγουδα «Η ζωή, η ζωή εδώ τελειώνει, ούτε αδερφός αγόρι μου δεν έκλαψε για σένα»
Δυο πυροβολισμοί τους έκαναν να τρομάξουν, αλλά αμέσως είδαν τους μασκοφόρους να σωριάζονται νεκροί και την φιγούρα του Γκάσπαρ να κρατά δυο πιστόλια στα δυό του χέρια. Τους πλησίασε.
-Είστε όμηροι του Ισλαμικού κράτους; τους ρώτησε.
-Όχι, αλλά μας πήραν χαμπάρι, είπε ο Λάμπρος.
-Και κρατάνε έναν άνθρωπο εκεί κάτω έτοιμοι να τον βασανίσουν, συνέχισε ο Αχμέντ.
Ο Γκάσπαρ βλαστήμησε.
-Πρέπει να τον βοηθήσουμε, είπε ο Τούρκος.
Ο Γκασπαρ είδε τα δύο πολυβόλα στα χέρια των νεκρών πολεμιστων του ΙΣΙΣ.
-Ξέρετε απο όπλα; Τους ρώτησε και οι δυό τους κοκορεύτηκαν,
-Μιλάς με τους μεγαλύτερους ληστές τραπεζών των Βαλκανίων.
-Ωραία, είπε ο Γκάσπαρ καθώς έβρισκε στις στολές των πτωμάτων από δύο χειρομβοβίδες, πάρτε τα πολυβόλα και πάμε.
Στην βάση, οι μαχητές έτρεχαν πανικόβλητοι να περιορίσουν την φωτιά που πλησίαζε το αεροπλάνο.
Ο Σε'ί'χης πλησιάσε τον Σαούντ.
-Καλύτερα να φύγετε.
-Θέλω το βράδυ να περικυκλώσετε το 70 ευρώ. Θα πάρεις κλήση από το κινητό μου. Και φύτεψε μια σφαίρα σ' αυτόν τον σκύλο τον Ιρανό, είπε ο Σαούντ καθώς έμπαινε στο τζιπ του και εξαφανιζόταν μαζί με τους άντρες τους.
Μόλις οι μαχητές πλησίασαν με κουβάδες με νερό την φωτιά, δέχτηκαν μέσα από τους καπνούς πολυβολισμούς και έπεσαν νεκροί.
Άλλοι μαχητές έστρεψαν το βλέμμα τους προς το μέρος τους και δέχτηκαν τις τέσσερεις χειροβομβίδες.
Τα επόμενα λεπτά ο Λάμπρος με τον Αχμέντ πολυβολούσαν ότι κινούταν, ενώ ο Γκάσπαρ έτρεχε και έλυνε τον Χασάν.
-Ποιοί είστε; τον ρώτησε ο Ιρανός.
-Άμα σου πω, δεν ξέρω αν θα με πιστέψεις;
Οι δυο τους έτρεξαν προς την μια μηχανή εντούρο. Ο Γκάσπαρ την οδήγησε προς το μέρος των δύο Βαλκάνιων φίλων και σταμάτησε εκεί.
-Περιμένετέ με να φέρω τη δεύτερη μηχανή, τους είπε και αμέσως έτρεξε προς την αντίθετη κατεύθυνση όπου βρισκόταν η μηχανή. Μπροστά του πετάχτηκαν δύο φανατικοί, αλλά τους πυροβόλησε αμέσως με τα πιστόλια του. Μετά εμφανίστηκε ένας τρίτος λίγα μέτρα πριν την μηχανή. Τον σημάδεψε αμέσως, αλλά του είχαν τελειώσει οι σφαίρες. Ο μασκοφόρος σήκωσε το πολυβόλο του και τον σημάδεψε. Ο Γκάσπαρ έπεσε στο έδαφος κάνοντας μια κωλοτούμπα προς το μέρος του και του κατάφερε μια μαχαιριά στην κοιλιά. Μετά πήρε το πολυβόλο του. Έριξε μερικές ριπές εδώ κι εκεί πριν πάρει την μηχανή και ξανακατευθυνθεί προς το μέρος των τριών αγνώστων, που ό ένας έσωζε τον άλλον σ' αυτήν την περιπλεγμένη εμπλοκή.
-Πάμε, φώναξε.
Ο Χασάν ανέβηκε πίσω από τον Γκάσπαρ και ο Αχμέντ πίσω από τον Λάμπρο, που πήρε το τιμόνι και ξεκίνησε με σούζα.
-Γκάυλαααα!, φώναξε ο Λάμπρος. Πόσο καιρό είχα να οδηγήσω εντούρο.
Από πίσω τους οι φανατικοί μαχητές έτρεχαν και τους πολυβολούσαν αλλά μάταια. Οι τέσσερεις άγνωστοι μεταξύ τους χάνονταν μέσα στην έρημο.
Ο Λάμπρος κάποια στιγμή κοιτώντας στον ορίζοντα, τον είδε να κουνιέται σαν χαλασμένη οθόνη τηλεόρασης.
-Αχμέντ, να το πάλι, το βλέπεις; -Πάλι οφθαλμαπάτη πάθαμε; του φώναξε ο Τούρκος.
-Δεν είναι οφθαλμαπάτη, τους φώναξε ο Χασάν.
-Τι σκατά είναι τότε; φώναξε ο Γκάσπαρ, το βλέπω κι εγώ και πάμε καταπάνω τους, γαμώ το.
-Τζίνι, είπε ο Ιρανός.
-Τι τζίνι; ρώτησε ο Γκάσπαρ.
-Τα τζίνι είναι παιχνιδιάρικα και αόρατα. Χωρίζονται σε καλά και κακά και αρκετές φορές μαλώνουν μεταξύ τους. Όταν μαλώνουν μεταξύ τους συμβαίνει αυτό που βλέπουμε.
-Μόλις φύγαμε από μια συμπλοκή με πολυβόλα και κατευθυνόμαστε καρφί σε μια φασαρία με τζίνι; ρώτησε ο Λάμπρος. Το βρίσκεις λογικό;
-Εγώ δεν βρίσκω λογικό να υπάρχουν τζίνι, φώναξε ο Γκάσπαρ.
-Γιατί δεν το βρίσκεις λογικό; Αναρχικός είσαι ; ρώτησε ο Χασάν.
-Ναι, απάντησε ο Γκάσπαρ και όλοι γύρισαν και τον κοίταξαν.
-Αυτό και αν είναι παράξενο, ένας αναρχικός στην έρημο... μονολόγησε ο Αχμέντ.
The Desert Warriors Τελος 6ου επεισοδειου