Το κυρίαρχο αφήγημα που διακινήθηκε μετά την ποδοσφαιρική επιτυχία του 2004 από τον τύπο ήταν πως " νίκησε η ελληνική ψυχή" αλλά και η "Γερμανική πειθαρχία που επέβαλλε ο Όττο Ρεχάγκελ" (που πήγαν αυτά τα δυο συστατικά επιτυχίας το αμέσως επόμενο διάστημα όπου η πρωταθλήτρια Ευρώπης απέτυχε παταγωδώς να προκριθεί στο Μουντιάλ;) Προφανώς η διακίνηση τότε , ως "νοθευμένη πρέζας" αυτών των δυο αφελέστατων ιδεολογημάτων από το σύνολο του τύπου και του Δικοματισμού στόχευε στο να προετοιμάσει υποσυνείδητα το έδαφος στο μυαλό των μη-προνομιούχων τάξεων για συνταγές κερδοφορίας των λίγων που θα προβάλλονταν ως συνταγές επιτυχίας των πολλών και θα "επιτυγχάνονταν" με την ενδοτικότητα που βαφτίζουν φιλότιμο της ελληνικής ψυχής και την καθοδήγηση της Γερμανίας που θα επέβαλλε πειθαρχία Αν ανατρέξουμε στις πρώτες μνημονιακές κυβερνήσεις , ο δημόσιος λόγος τους θυμίζει λίγο πρωτοσέλιδα του αθλητικού τύπου μετά το euro 2004 "Οι Έλληνες μπορούμε" "η ελληνική ψυχή θα παλέψει" "μετά από αυτό θα γίνουμε η Δανία της Μεσογείου" Στην τιμητική εκδήλωση για τους διεθνείς στο Καλιμάρμαρο, οι πολιτικοί ζαλίζαν δια μικροφώνου τον συγκεντρωμένο κόσμο ο οποίος αντιδρούσε βρίζοντας τους Προφανώς το λαϊκό ένστικτο είχε αντιληφθεί μαι κάποιου είδους "παραφωνία" από τότε που δεν μπορούσε όμως να συκκεκριμενοποιήσει σε αντίθεση με φορείς και των 4 εξουσιών που γνώριζαν τι έρχεται και παρουσίαζαν την "ελληνική ψυχή" υπό τις διαταγές της "γερμανικής πειθαρχίας" ως την μόνη λύση για την κοινωνία ...ενώ στην πραγματικότητα ήταν η μόνη διέξοδος κερδοφορίας για τους λίγους και ισχυρούς Για να ευφυολογήσουμε τελειώνοντας, αποδείχτηκε το 2008 περίτρανα πως η οργισμένη ψυχή και η απειθαρχία είναι η μόνη διέξοδος για μια εγκλωβισμένη στις συμπληγάδες της λιτότητας και της εκμετάλλευσης κοινωνίας |
Details
Archives
October 2018
Categories |