Η χώρα και επισήμως μετατράπηκε σε αποικία. Το καταπιεσμένο κομμάτι του λαού δυσανασχετεί στην πλειοψηφία του αλλά δείχνει απρόθυμο και φοβισμένο να αντιδράσει Παρακάτω ακολουθεί μια σύντομη περιγραφεί πως μια χούφτα άνθρωποι το 1985 ξεφτίλισαν το οργανωμένο κράτος...επειδή κατέστειλε τα όνειρα τους....όποιος θέλει μπορεί Εμπόλεμη ζώνη. Τους τραυματίες τους έπαιρνε ασθενοφόρο του διεθνούς ερυθρού σταυρού. Φαγητό, οι σταφίδες και οι σοκοφρέττες από απέναντι ψιλικατζίδικο, του αφήσαμε και λεφτά τότε αν δε με απατάει η μνήμη μου. Οι κάτοικοι των εφαπτόμενων πολυκατοικιών εξαφανισμένοι, είχαν εγκαταλείψει τα σπίτια τους. Υπνος με ανοιχτά τα μάτια πάνω στο οδόφραγμα. (Αλήθεια για πρώτη φορά στη ζωή μου κοιμήθηκα με ανοιχτά τα μάτια και ξεκουράστηκα- μετά κοιμόμουνα για 2 μέρες).
Οι μπάτσοι στη γωνία Τρικούπη και Ναυαρίνου να τις τρώνε συνεχώς. Το οδόφραγμα έσπασε μία φορά όταν κάνανε ντου μεσα στη κλούβα, αλλά όπως ήλθε έφυγε με την όπισθεν λόγω ΤΑΡΑΤΣΑΣ. Τι υπήρχε σε εκείνη τη ταράτσα!!!! Όλα τα χημικά του κόσμου. Κι αυτή ήταν η δύναμή μας. Σερβίραμε τα καλύτερα κοκτέηλς. Σύντροφε Κάιν, σε εκτιμώ και ξέρω κι εσύ το ίδιο, αλλά μην υποτιμάς τη δύναμη πυρός μας. Το σκεφτόντουσαν για τα καλά αν θάπρεπε να μπούνε, και θα έπρεπε να βγάλουν όπλα για να μας τιθασεύσουν. Άλλωστε δεν είχαμε τίποτε άλλο στο μυαλό μας από το να βγούμε νικητές, (και για αρκετούς) ή πεθαμένοι αν θυμάσαι. Οι φασίστες ξεμύτισαν ένα πρωινό (οι μπάτσοι είχαν κρυφτεί) και έφαγαν το ξύλο της αρκούδας όσοι δε πρόλαβαν να ξεφύγουν. Το θυμάσαι Βορίδη? Εσύ δυστυχώς έτρεχες γρήγορα και τη γλίτωσες. Μετά ήρθε η αντιπροσωπεία της βουλής ως διαμεσολαβητές. Κύρκος, Γλέζος, Σταθόπουλος ως υπηρεσιακός υπουργός, και μερικοί άλλοι που δε τους θυμάμαι τώρα. Μας συνάντησαν να μιλήσουμε μέσα στα σκαλάκια της εισόδου. Μας ερώτησαν τι ζητάτε και τους απαντήσαμε το άλμα στο όνειρο. Μια συζήτηση που δεν καταλάβαιναν τι τους λέγαμε. Γιατί ο λόγος μας εκφερόταν με οίστρο. Τότε κατάλαβα ότι πρόκειται γι ανθρώπους μειωμένης αντιλήψεως. Επρόκειτο για τεράστια διαφορά πνευματικού επιπέδου. Είχαν βραχυκυκλώσει, τους χαλάγαμε το πολιτικό παιχνίδι τους, τις εκλογές, και η αλήθεια είναι ότι πολύ θα ήθελα σε μια συνέντευξη να ακούσω τις εντυπώσεις τους από εκείνη την ημέρα, κι αν καταλάβαν τίποτα. Τελικά φτάσαμε και στα αιτήματα: 1. να φύγουν οι μπάτσοι από τη πλατεία 2. να απελευθερωθούν οι συλληφθέντες 3. να έλθει πορεία να μας παραλάβει και να αδειάσει η Αθήνα από αστυνομία Από τον ασύρματο μάθαμε ότι τα αιτήματα έγιναν αποδεκτά, ότι οι σύντροφοι απελευθερώθηκαν με βούλευμα, και συνεννοηθήκαμε για τη πορεία της επομένης. Ερχόταν η πορεία στη ακαδημίας και την ακούγαμε. Συνειδητοποίησα ότι δε θα πεθάνω τελικά, και φορτώσαμε μπας και μας τη φέρουν, και περιμέναμε την επιτροπή, που αποτελούνταν κι από ανθρώπους του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού. Βγήκαμε έξω και μας ρωτήσανε "που είναι οι άλλοι?" Μόλις καταλάβανε ότι είμαστε τόσο λίγοι βάλαμε τα γέλια. Με το πανώ μπροστά Ε=mxc2 και το σύνθημα "είμαστε τρελλοί κι ευτυχισμένοι", κατηφορίσαμε το στενό και μας αγκάλιασε μια πορεία 5000 ανθρώπων γέροι νέοι μανάδες σύντροφοι κι αλληλέγγυοι που φώναζαν το σύνθημα:"Μέσα στο Χημείο μια χούφτα αναρχικοί, ξεφτίλισαν το κράτος και τη καταστολή". Επρόκειτο για μια μέθεξη που ερχόταν από τη δίνη των γεγονότων που σε ανέβαζε σε πρωτόγνωρες καταστάσεις. Νομίζω ότι εκεί μέσα πραγματοποιήθηκε το ["αδύνατο", προκειμένου να μη βρεθούμε μπροστά στο "αδιανόητο"]. ΠΗΓΉ INDYMEDIA To 2011 οι μικροεπιχειρηματίες άρχισαν να επικαλούνται ξανά την έννοια της πατρίδας και του έθνους Τι συνέβη στα μικρά αυτά ανθρωπάκια με τα μουστάκια τα οποία ως το 2011 είχαν συμμαχήσει με το μεγάλο κεφάλαιο , το οποίο τα τάιζε μέσω των δανείων και αυτά βυθιζόταν σε ένα κρεσέντο κραιπάλης; Έσπασε αυτή η συμμαχία το 2011 και το μεγάλο κεφάλαιο ζήτησε μέσω μνημονίων να πάρει από την κατοχή πολλά δε περισσότερα απ΄όσα κατείχαν Τα μικρά λοιπόν ανθρωπάκια κατέφυγαν τότε στην επίκληση του πατριωτισμού και του έθνους. Δεν έιχαν το σθένος να υπερασπιστούν τον πρότερο τρόπο ζωής τους , που τώρα χάνανε. Δεν βγήκαν να υπερασπιστούν τα ακριβά αμάξια, τις πολυέξοδες διακοπές τους , τις επισκέψεις του σε πόρνες υπερπολυτελειας. Αντ αυτού βγήκαν και καλέσαν και τους εργαζόμενους , τους φτωχούς και ανθρώπους που είχαν εντελώς διαφορετικά συμφέροντα απ αυτούς , να υπερασπιστούν ένα παλιό σύστημα το οποίο συντηρούσε την καλοπέραση των μικρομεσαίων με την ανοχή του μεγάλου κεφαλαίου. Η αριστερά εν πολλοίς απέφυγε να κάνει κριτική στον παρασιτικό τρόπο ζωής μιας ολόκληρης τάξης λαμόγιων Ο ΓΑΠ και ο Πάγκαλος τολμήσαν να κάνουν κριτική , όμως την κάνανε για να στηρίξουν το νέο επιτιθέμενο προς αυτούς μεγάλο κεφάλαιο και ξεχνώντας πως ο πολιτικός τους χώρος ήταν αυτός που γέννησε και συντήρησε αυτή την τάξη παρασίτων για όσο καιρό ήταν απαραίτητη η ύπαρξη της στους σχεδιασμούς του μεγάλου κεφαλαίου Ανίκανη να παράξει θεωρία και μια ρεαλιστική αφήγηση αυτή η μικροαστική τάξη κατέφυγε στο φαντασιακό. Μίλησε για Λεωνίδες, για 300 σπαρτιάτες με ασπίδες και περικεφαλαίες Προσπάθησε να παρουσιάσει την συντριβή της ως επίθεση κατά του ελληνισμού αλλά απέτυχε να κινητοποιήσει τους άνεργους και εργαζομένους , τους μόνους που θα μπορούσαν με τους αγώνες τους να βάλουν ένα τέλος στην επερχόμενη φτώχεια Γιατί δεν κινητοποιήθηκαν οι τελευταίοι; Για δυο κυρίως λόγους Ο πρώτος, από ένστικτό, δεν θέλησαν να μπουν σε μια μάχη όπου το τρόπαιο θα ταν η επαναπόκτηση των προνομίων των αφεντικών τους Ο δεύτερος , πάλι από ένστικτο , αντιμετώπισαν όλα τα αντιμνημονιακά καλέσματα εκ δεξιών αλλά και εξ αριστερών , ως καλέσματα για μια επιστροφή σε ένα στάτους κβο όπου οι ίδιοι θα παρέμεναν σκλάβοι χωρίς μειωμένους μισθούς (αν και δεν υπάρχει κάποια διασφάλιση πως αν η μικροαστική τάξη ξαναποκτήσει τα προνόμια της θα επιτρέψει στους εργαζόμενους να έχουν πρόσβαση σε μισούς που προϋπήρχαν προ κρίσης ) Γιατί όμως οι μη-προνομιούχοι δεν ξεσηκώθηκαν για τα δικά τους συμφέροντα; Γιατί αδυνατούν, για την ώρα τουλάχιστον, να καταφέρουν να πετύχουν μια ενοποιητική της τάξης τους μορφή οργάνωσης και να δημιουργήσου μια κοινή αφήγηση και γιατί τα "εργατικά κόμματα" της αριστεράς τους χρησιμοποιούν μόνον ως εργαλείο ώστε να προσελκύουν ψήφους από την μικρομεσαία τάξη, της οποίας τα συμφέροντα και αυτά επικαλούνται Αργά ή γρήγορα θα δούμε μια μεγάλη εξέγερση εργαζομένων στην Ελλάδα, αυτό είναι σχεδόν νομοτελειακό και σίγουρα αποτελεί ιστορικό κανόνα, Είτε συνεχιστεί η πολύπλευρη καταπίεση των φτωχών , είτε με ένα θαύμα παύσουν τα μνημόνια αύριο, μαζί με τα υπερκέρδη των τραπεζών έχει συσσωρευθεί και μια ανείπωτη οργή στις ψυχές και στην συνείδηση στους καταπιεσμένους που θα ξεσπάσει κάποια στιγμή 5/7/2016 ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΘΕΣΗ ΟΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΣΗΜΑΙΕΣ ΣΤΙΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΣΤΙΣ 15 ΤΟΥ ΜΑΗ 2016Read Now Αναμφίβολα , μερικά χρόνια πριν την κρίση η τάση της πατριδοκαπηλείας ξεκίνησε να μπαίνει (αρχικά μέσω της τηλεόρασης) στην ημερησία διάταξη. Με την έλευση της κρίσης και την ανάπτυξη του κινήματος των "Αγανακτισμένων" το 2011, είδαμε στις συγκεντρώσεις των πλατείων την εμφάνιση και ελληνικών σημαιών παρά το γεγονός πως το κάλεσμα ήταν πολύ συγκεκριμένο "προσερχόμαστε χωρίς σύμβολα" Στις πλατείες δοκιμάστηκαν δυο , ελληνικού κουτοπόνηρου τύπου επιχειρήματα, το ένα απ τα αριστερά το άλλο απ τα δεξιά Απ τα κόμματα της αριστεράς υπήρχαν ενστάσεις που δεν δεχόταν ο κόσμος να προσέλθουν με τα κομματικά τους πανό, σύμβολα και σημαίες(προφανώς το "ελάτε χωρίς σύμβολα" για τους αριστερούς μεταφραζόταν ως "ελάτε χωρίς τα σύμβολα του ΠΑΣΟΚ , της ΝΔ και οποιασδήποτε άλλης μη αριστερής δύναμης") Απ τα δεξιά , υπήρχαν ενστάσεις για το γεγονός πως ένα μεγάλο κομμάτι κόσμου δεν δεχόταν ούτε την εμφάνιση ελληνικών ή άλλες εθνικότητα σημαιών(προφανώς για τους δεξιούς το κάλεσμα "ελάτε χωρίς σύμβολα " μεταφραζόταν "ελάτε χωρίς τα αριστερά σύμβολα") Αυτό ήταν ίσως το καίριο σημείο το οποίο αυτο-ναρκοθετούσε τον εαυτό του μιας και είχαμε μια κοινωνία η οποία δεχόταν την επίθεση της κοινωνίας στο σύνολο της αλλά εν τούτοις παρέμενε βαθύτατα κουτοπόνηρη και ανίκανη να τηρήσει την πιο απλή συμφωνία, την οποία όμως προπαγάνδιζε όσο τίποτα άλλο Οι λόγοι για την απαίτηση να μην υπάρχουν στις πλατείες το 2011 κομματικά σύμβολα πιστεύω είναι εμφανείς "Τι μας φταίει όμως η ελληνική σημαία;" Πέρα από το γεγονός πως εκφράζει την περιχαράκωση των φτωχών και καταπιεσμένων , πέρα από το γεγονός πως είναι ένα σύμβολο αναγνώρισης των εγχώριων εξουσιαστών και αφεντικών (όπως είναι οι σημαίες όλων των κρατών ) υπάρχει και κάτι ακόμα Μια καλή "ανάγνωση" της κοινωνίας θα μας δείξει πως με την κρίση και τα μνημόνια , εκτός από τους γηγενείς κατοίκους πλήττονται και οι μετανάστες πρόσφυγες που ζουν στην χώρα Μια επίσης καλή μελέτη του αγώνα που θες να διεξάγεις στην λαίλαπα της λιτότητας δείχνει πως επιζητείς όσον τον δυνατόν περισσότερο κόσμο στο πλευρό σου Με την ανάρτηση όμως της ελληνικής σημαίας , είναι σαν να "φωνάζεις" πως οι αντιδράσεις στο μνημόνιο, λιτότητα κλπ , πως είναι αποκλειστικά ελληνική υπόθεση. Είναι σαν να "φωνάζεις " στους μη γηγενείς εργάτες και καταπιεσμένους που ζουν στην χώρα , να μην σε στηρίξουν και να ανιχνεύσουν να βρουν επί του προσωπικου ατομικές λύσεις Δεν θα αναφερθώ σ αυτό το κείμενο , για ένα κομμάτι σημαιοφόρων , που απέβλεπαν στην αναθέρμανση του θυμικού της δικτατορίας και των ακροδεξιών πολιτικών έναντι στους "κακούς αστούς της μεταπολίτευσης που φέραν την κρίση" Η δε αριστερά, στον βαθμό που ήταν κομματική και απεργαζόταν σχέδια για ιδίον όφελος , δεν είχε πρόβλημα με την προσέλευση μη γηγενών Ελλήνων στις πλατείες , μιας και οι αυτοί δεν αποτελούν εκλογική πελατεία Ποιος είχε πρόβλημα τελικά με την ανάρτηση εθνικών σημαιών και τον αποκλεισμό ταξικών εν δυνάμει συμμάχων από τις πλατείες; Σίγουρα οι αναρχικοί αλλά και το κομμάτι εκείνο του κόσμου (από όποιο πολιτικό μετερίζι και αν προερχόταν)το οποίο αναζητούσε ριζικές λύσεις για την κοινωνία και ειδικότερα για τους καταπιεσμένους και όχι κάποια πρόσκαιρη εκλογική επιτυχία δια της αλιεύσεως ψηφοφόρων ή τις στρατολογήσεως μελών Με βάση τα παραπάνω μπορούμε να πούμε πως το 2011 επικράτησαν είτε οι κομματικές λογικές , είτε τα μικροαστικά ανακλαστικά ανθρώπων που πίστεψαν πως θα χρησιμοποιήσουν την μάζα για να επιτύχουν επί προσωπικού λύσεις (για παράδειγμα μικροεπιχειρηματίες που ναι μεν δεν δίναν όσα ο νόμος ορίζει στους εργαζόμενους τους αλλά προσέβλεπαν να μην τσαλαπατήσει η μνημονιακή λαίλαπα τις επιχειρήσεις τους και την άντληση κέρδους έναντι των εργαζομένων τους) Σήμερα όμως έχουμε ένα διαφορετικό παγκόσμιο κάλεσμα που εκπορεύεται από την Γαλλία και συγκεκριμένα από τους εργάτες, φοιτητές , ανέργους και νεολαίους της χώρας. Το εν λόγο κάλεσμα δεν απευθύνεται στους όπου γης αριστερούς (κυβερνητικούς, πρώην κυβερνητικούς, επιτυχημένους ή αποτυχημένους , κοινοβουλευτικούς ή εξωκοινοβουλευτικούς που επιζητούν να εισέλθουν στην βουλή). Το εν λόγο κάλεσμα δεν απευθύνεται στους όπου γης μικρομεσαίους που θεωρούν πως το προσωπικό τους βόλεμα έναντι των μνημονίων πρέπει να αποτελεί αιτία αγώνα ολόκληρων των κοινωνιών..Το εν λόγο κάλεσμα δεν απευθύνεται στους όπου γης πατριώτες , αριστερούς και δεξιούς, δημοκρατικούς και αντιδημοκρατικούς. Τον εν λόγο κάλεσμα είναι η φωνή ενός κομματιού της εργατικής τάξης και των καταπιεσμένων που βγήκαν μπροστά και απαιτούν μαζί με όλους τους όπου γης ομοίους τους να αλλάξουν τον κόσμο. Για αυτό τον λόγο οι σημαίες χωρών, κρατών εθνών ή κομμάτων δεν πρέπει να έχουν θέση στις συγκεντρώσεις που θα λάβουν χώρα στις 15 του Μάη 2016 ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΤΙΣ 15 ΜΑΗ Η Ανοιχτή Οργανωτική Επιτροπή για το Διήμερο με θέμα "Άμεση Δημοκρατία και Αυτοδιαχείριση" που πρόκειται να πραγματοποιηθεί στις 21 και 22 Μαΐου στη Νομική Σχολή Αθηνών συζήτησε στην τελευταία της συνεδρίαση που έγινε την Παρασκευή 22 Απριλίου στον ΕΚΧ Nosotros και το θέμα των κινητοποιήσεων στη Γαλλία και αποφάσισε να προχωρήσει στο παρακάτω κάλεσμα: Παρακολουθούμε με ιδιαίτερη προσοχή τις πρόσφατες κινητοποιήσεις στη Γαλλία και τις αξιολογούμε ως ιδιαίτερα σημαντικές, τόσο για το Ευρωπαϊκό όσο και για το Παγκόσμιο γίγνεσθαι, αφού καταργούν στην πράξη την κατάσταση εξαίρεσης που προσπαθούν να επιβάλλουν οι εξουσίες σε ολόκληρο τον κόσμο.
Επίσης διαπιστώνουμε ότι οι θέσεις που εκφράζει, όπως και οι μέθοδοι δράσης που χρησιμοποιεί, το κίνημα "NuitDebout" προσεγγίζουν σε μεγάλο βαθμό και το δικό μας όραμα για μια κοινωνία με Άμεση Δημοκρατία και Αυτοδιαχείριση. Είναι λοιπόν αυτονόητο ότι καλούμε κάθε πρόσωπο που δεν έχει θεωρήσει ουτοπικό ή όχημα ανάθεσης το σύνθημα των πλατειών "Να Πάρουμε Τη Ζωή Μας Στα Χέρια Μας" να δραστηριοποιηθεί στον τόπο και με τον τρόπο που επιλέγει το ίδιο, στις διαδηλώσεις και τις άλλες μορφές αγώνα κατά την 15η Μάη όπως έχουν ζητήσει οι Γάλλοι εξεγερμένοι. Από την πλευρά μας θα βρεθούμε, όπως είναι φυσικό, στο Σύνταγμα. Καλούμε επίσης κάθε οριζόντια συλλογικότητα που αυτοπροσδιορίζεται ως αυτοδιαχειριζόμενη ή αμεσοδημοκρατική να στηρίξει στον τόπο και με τον τρόπο που η ίδια θα επιλέξει αυτήν την Παγκόσμια Μέρα Δράσης. Η Ανοιχτή Οργανωτική Επιτροπή
Οι Γάλλοι εργαζόμενοι, άνεργοι, φοιτητές και νεολαίοι , μας καλούν στις 15 του Μάη να καταλάβουμε τις πλατείες των πόλεων.
Είναι ένα κάλεσμα το οποίο αφορά την μάχη για το μέλλον των εργαζομένων και καταπιεσμένων πληθυσμών ανά την υφήλιο κόντρα τις επιταγές των κατά τόπους εξουσιών ανεξαρτήτως αν αυτές έχουν αριστερό, κεντρώο, δεξιό ή ακροδεξιό πρόσημο Σ ε αντίθεση με το κίνημα των πλατειών του 2011, δεν είναι ένα αντιμνημονιακό κάλεσμα υπό την σκέπη του οποίου θα μπορούν να μπουν μικροεπιχειρηματίες,κόμματα, κομματίδια, εκκλησιαστικές οργανώσεις και λοιποί πικραμένοι Το nuit debout είναι ένα προλεταριακό παγκόσμιο κάλεσμα με σύγχρονη μορφή κι αναφορά στο σύγχρονο προλεταριάτο των ημερών μας Στην χώρα μας όμως επειδή πάντα καιροφυλακτούν οι γνωστές πολιτικές δυνάμεις που τείνουν να "καπελώνουν" τις όποιες προσπάθειες ταξικής αγωνιστικής μαζικοποίησης με σκοπό να την αποδυναμώσουν από μια μαχητική συγκρουσιακή με το υπάρχον κατεύθυνση από την μια μεριά και από την άλλη να την καθ υποτάξουν στα μικροκομματικά συμφέροντα τους , θα πρέπει η πρώτη μάχη να δοθεί ενάντια σε αυτές τις εξουσίες που θα εμφανιστούν ντυμένες με την προβιά του "κινηματικού". Αυτές οι δυνάμεις που παρουσιάζονται σήμερα "αναβαπτισμένες" είναι οι ίδιες που συνέβαλαν στο να μετατραπεί το κίνημα του 2011 σε εκλογικό ρεύμα , το οποίο ψήφισε μια αριστερή μεν , μνημονιακή δε, κυβέρνηση και αν μη τι άλλο θα πρέπει εξ αρχής να αποκλειστούν από μια κίνηση η οποία αφορά άνεργους, εργαζόμενους, νεολαίους, φοιτητές και καταπιεσμένους που πολεμάν την εξουσία και όχι για την δήθεν αλλαγή αυτής Και για να μιλήσουμε με ονόματα, καμιά Ζωίτσα, καμιά ΛΑΕΝ, κανένα ΑΡΔΗΝ, κανένας Καζάκης ή υπολέιματα του ΣΠΙΘΑ αλλά και καμία άλλη αριστερίστικη γκρούπα με αναφορά στις εκλογές δεν νομίζω να εκφράζεται αλλά και να έχει θέση στις πλατείες στις 15 Μάη |
Details
Archives
October 2018
Categories |