Κατ αρχήν , η ιδεολογία του νεο-φιλευθερισμού δεν θα μπορούσε να σταθεί ούτε ένα λεπτό αν δεν είχε την ολόπλευρη και αμέριστη υποστήριξη των μμε και του κράτους παρά το γεγονός πως για να γοητεύσει και να ντύσει το άνοστο περίβλημα της παρουσιάζεται ενίοτε ως "αντίπαλος του κρατισμού" Η προπαγανδιστική μέθοδος που χρησιμοποιεί είναι πολύ απλή έως απλοϊκή (είναι ακριβώς η ίδια που χρησιμοποιούν και οι ναζί) Αρχικά εντοπίζουν ένα μικρό πρόβλημα εντός κάποιου"φορέα" που θέλουν να χτυπήσουν και συνήθως αυτός ο "φορέας" είναι το δημόσιο, δηλαδή ένας οικονομικός οργανισμός ή επιχείρηση η οποία γιγαντώθηκε εξαιτίας της χρηματικής συνεισφοράς όλων μας (και κυρίως των φτωχών διότι όλοι γνωρίζουμε πως όσο πιο πλούσιος είναι κάποιος τόσο λιγότερες εισφορές δίνει στο κράτος ), εν τούτοις παρά την συνεισφορά όλων μας τούτη η επιχείρηση δεν ανήκει σε μας αλλά στον απρόσωπο φορέα του κράτους και τον έλεγχο της έχει η εκάστοτε κυβέρνηση. Εντοπίζουν για παράδειγμα σε έναν δημόσιο οργανισμό όπως αυτόν της ύδρευσης μια υπάλληλο την Μαρία. Η Μαρία προσελήφθη στον οργανισμό το 1988 επειδή ήταν πασοκ. Ο κομματάρχης της γειτονιάς της την μονιμοποίησε "από το παράθυρο" και της επέβαλλε η δουλειά της στον οργανισμό να είναι η κατάποση καφέδων και το βάψιμο των νυχιών της καθώς και η στρατολόγηση ψηφοφόρων για το κόμμα Προσέξτε , σε όλη την πρώτη 8ετία του πασοκ σαν την Μαρία την Πασοκα υπήρξαν στον οργανισμό με τους 1000αδες υπαλλήλους μόνο 200 άτομα. Ας πούμε πως ήταν 200 μέσα στους 10,000 Έρχεται τώρα η προπαγάνδα του νεο-φιλελευθερισμού και ενώ γνωρίζει πως την αναλογία 200 ανά 10,000, εστιάζει και παρουσιάζει την περίπτωση της Μαρίας σαν μια από τις 10,000 ίδιες περιπτώσεις . Δηλαδή βάζει στο ίδιο σακί αυτούς που τεμπέλιαζαν κλπ με αυτούς που δούλευαν, θεωρώντας πως αφού τεμπέλιαζε η Μαρία , τεμπέλιαζαν όλοι. Δικαιολογεί δε την κατάσταση τεμεπλιάς ως μια φυσική κατάσταση που δεν μπορεί να αποφευχθεί αν μια επιχείρηση ανήκει στο δημόσιο -με την ίδια λογική θα μπορούσαμε να πούμε πως αφού σε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα φταίει ο οδηγός που δεν σέβεται τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας , φταίει και αυτός που τον σέβεται αφού όπως στην επιχείρηση της Μαρίας ο κοινός ενοχοποιητικός παρανομαστής όλων είναι η δημόσια φύση του οργανισμού , έτσι και στα ατυχήματα ο κοινός ενοχοποιητικός παρονομαστής όλων είναι πως φταίχτες και μη κρατάνε τιμόνι Δεν μένει όμως η προπαγάνδα εκεί. Δίπλα στην Μαρία δούλευε μια υπάλληλος η Βάσια. Η Βάσια λοιπόν είχε δυο ανήλικα παιδιά. Κάποια στιγμή είχε ένα ατύχημα , σκοτώθηκε ο άντρας και η ίδια έμεινε ανάπηρη. Αυτό συνέβει στα 31 της χρόνια και στα 32 της μετά από πολύ τρέξιμο με γραφειοκρατία κλπ η Βάσια βγήκε στην σύνταξη , μιας και να εργαστεί δεν μπορούσε αλλά και τα παιδιά της έπρεπε να μεγαλώσει Η προπαγάνδα του νεο-φιλελευθερισμού , έρχεται και εστιάζει στην Βάσια που προσελήφθη στα 21 της και στα 31 της βγήκε στην σύνταξη. Παραλείπει να αναφέρει τον θάνατο του άντρα της και τα δυο ανήλικα παιδιά της. Παρουσιάζει την Βάσια σαν να να ναι η Μαρία και διαδίδει πως στο δημόσιο προσλαμβανόταν κόσμος, καθόταν και έπινε καφέδες όλη μέρα και μετά από 10 έτη έβγαινε στην σύνταξη Αυτού του είδους η προπαγάνδα στοχεύει στα πιο ταπεινά υποσυνείδητα ένστικτα των πολιτών που θέλουν και οι ίδιοι να πουν στο δημόσιο αλλά για πολλούς και διάφορους λόγους δεν τα καταφέραν Τι τους έει ο νεο-φιλελευθερισμός παραλείποντας όμως πολλές σημαντικές παραμέτρους να τις αναφέρει; Οι δημόσιοι δεν δουλεύουν όπως εσύ στον ιδιωτικό τομέα, βγαίνουν σύνταξη στα 10 ή και λιγότερα έτη και πληρώνονται καλύτερα. Δεν θα έπρεπε , για να μην σε πιάνουν κορόιδο εσένα του ιδιωτικού, να πηρώνονται όσο και συ ή ακόμα καλύτερα να περάσουν κλάδοι όπως το νερό , τα τρένα , η ενέργεια στα χέρια κάποιου ιδιώτη ώστε να δουλεύουν όσο και συ; Και συ , αν έχεις μια αβίαστη σκέψη που δέχεται μόνο ότι ακούει από τα κυρίαρχα μμε λες ναι και δύνασαι να παραδόσεις καίριους τομείς που τους πλήρωσες για να υπάρξουν ,(αν και θα έπρεπε όμως δυστυχώς δεν έχεις ως κοινωνία τον έλεγχο τους)σε κάποιον ιδιώτη που θα έχει το ελεύθερο και τα τιμολόγια να σου ανεβάσει και την παροχή τους να σου κόψει αν το κρίνει αναγκαίο. Στο επιχείρημα πως με ένα σύστημα , αυστηρών , γιατί όχι , κανόνων αλλά και δίκαιων , το δημόσιο θα μπορούσε απλά με ένα κλικ να κάνει την Μαρία την Πασοκα του 80 απλά να εργασθεί και να παράξει. Θα μπορούσε κάλλιστα οι ιδιωτικές επιχειρήσεις να παρέχουν όλα όσα παρέχει το δημόσιο και να μην υπάρχουν διαφορετικοί κανονισμοί και δικαιώματα για τους εργαζόμενους που να τους χωρίζουν σε εργαζόμενους και υπαλλήλους δυο ταχυτήτων Κάτι τέτοιο θα φάνταζε καταστροφή για τον νεο-φιλελευθερισμό, αφού θα ταν καταστροφή για τα υπερ-κέρδη των νεο-πλιατσικολόγων ιδιωτών (θυμηθείτε τις τυμπανοκρούσιες με την οποία ανέλαβε ο κύριος Βγαινόπουλος την Ολυμπιακή , την οποία το δημόσιο παραχώρησε κρατώντας το ίδιο την υποχρέωση αποπληρωμής των χρεών της ...που είναι σήμερα ο Βγαινόπουλος και σε τι κατάσταση είναι η Ολυμπιακή; Κέρδισε η κοινωνία από την ιδιωτικοποίηση της μένοντας το δημόσιο χωρίς εθνικό αερομεταφορέα; )... Μετά από κάθε ιδιωτικοποίηση ακολουθεί καταστροφή του μέχρι πρότινος δημόσιου οργανισμού (αφού πλέον οι ιδιώτες λειτουργούν ως πλιατσικολόγοι ) Η προπαγάνδα του νεο-φιλελευθερισμού, προσποιήτε πως αυτή η κατάστροφη δεν υφίσταται, αποκλείει από την δημόσια ατζέντα την καταστροφή που επέφερε ο ιδιώτης τελικά και όχι το δημόσιο στην επιχείρηση και συνεχίζει εστιάζοντας στην επόμενη υπάλληλο Μαρία, στον ΟΣΕ, την ΔΕΗ, κλπ για να επιτύχει την χαριστική πώληση στον επόμενο κατσαπλιά με κοστούμι ραμμένο στο Μιλάνο ...με την βοήθεια πάντα των εκάστοτε κυβερνήσεων αλλά και των μμε |
Details
Archives
October 2018
Categories |