Κι όμως μόλις προχτές το διάβασα Η περίπτωση του Γκαίμπελς είναι μια ειδική περίπτωση μέλους του ναζιστικού κόμματος του Χίτλερ Αρχικά προτού το ναζιστικό κόμμα πάρει την μορφή που γνώρισε όλος ο κόσμος , ο Γκαίμπελς άνηκε στην αριστερή του πτέρυγα υπό την ηγεσία του Στράσσερ. Η αριστερή πτέρυγα των ναζί ήταν κάτι σαν υπερεθνικιστικο ΠΑΣΟΚ της εποχλης -αν μας επιτρέπεται ένας τέτοιος παραλληλισμός για να κατανοήσουμε επακριβώς την πτέρυγα Στράσερ. Και μην σαν φαίνεται άτοπος ο παραλληλισμός με το ΠΑΣΟΚ , γιατί ο φασισμός είναι κίνημα των μικρομεσαίων όπως και το Κέντρο επίσης. Στοχεύουν και τα δυο αυτά πολιτικά μορφώματα στην εξύψωση του μονίμως πεσμένου ηθικού των μικρομεσαίων που αγανακτούν με την ατυχία να μην γεννηθούν αστοί και τρομοκρατούνται με την ιδέα πως μπορεί να καταλήξουν προλετάριοι. Ο πανέξυπνος λοιπόν Χίτλερ κάποια στιγμή συμμαχεί με το πολύ μεγάλο κεφάλαιο της Γερμανίας, μέχρι και μέλος της οικογενείας Κρουπ εντάχθηκε στο ναζιστικό κόμμα. Το μεγάλο κεφάλαιο για να στηρίξει τον Χίτλερ του ζητάει να εκκαθαρίσει το κόμμα από τις συμμορίες αλητών που συγκροτούσαν τα τάγματα εφόδου , οι οποίοι μπορεί να δέρναν απεργούς και κομουνιστές αλλά παράλληλα πλιατσικολογούσαν και βίαζαν ασυστόλως και αυτό το γεγονός της ανεξέλεγκτης βίας των sa τρομοκρατούσε την Γερμανική πολύ μεγάλη αστική τάξη. Η οποία ως αστική τάξη ήθελε μια μη αμαυρωμένη εικόνα για τον εαυτό της και ως Γερμανική σιχαινόταν εκ πεποιθήσεως; οτιδήποτε το μη -ελέγξιμο.. Τελικά ο Χίτλερ "έφαγε¨την ηγεσία των ταγμάτων και ενέταξε τους μαχητές του στον επίσημο στρατό Από την άλλη μεριά η Γερμανική αστική τάξη ζήτησε από το Χίτλερ να κόψει τις διακηρύξεις της αστικής; πτέρυγας του κόμματος περί "αγώνα για σοσιαλισμό", "πόλεμο με τον καπιταλισμό" κλπ Εδώ να πούμε πως σε διάφορα μήκη και πλάτη της γης κάποιες τάσεις του φασισμού εμφανίζονται ως αντικαπιταλιστικες,ως σοσιαλιστικες κλπ. Για να καταλάβετε ακόμη μέσα στο Φρανκικό στρατόπεδο κατά την διάρκεια του Ισπανικού εμφυλίου υπήρχαν τάσεις όπως η περίφημη Φάλαγγα που δήλωνε πως μαχόταν ενάντια στον καπιταλισμό , υπέρ του σοσιαλισμού κλπ Αυτές οι τάσεςι σαφώς δεν σηματοδοτούν πως υπάρχει κάτι το αριστερό και επαναστατικό στον φασισμό, απλά ψαρεύουν στα θολά νερά με σκοπό να τραβήξουν κοντα τους ανυποψίαστους που ειδάλλως θα περνούσαν με την μεριά των πραγματικών σοσιαλιστών ή επαναστατών -οι φασιστικές ηγεσίες πάντως πότε δεν εμπιστεύτηκαν αυτές τις τάσεις γιατί με τα "επαναστατικά" κηρύγματα τους βάζαν υποψηφιότητα για σφετεριστές της ηγεσίας αν κάτι πήγαινε ποτέ στραβά. Για αυτό ίσως και ο ίδιος ο Φράνκο παρά τα όσα προσέφεραν οι Φαλαγγίτες στον χουντικό του αγώνα δεν τους έδωσε τα προνόμια που αξίζαν δικαιωβματικά μετά την εγκαθίδρυση της χούντας Ο Χίτλερ λοιπόν εκτελεί τον Στράσσερ και διαλύει την αριστερή τάση μέσα στο ναζιστικό κόμμα, το οποίο τότε διαμορφώνεται ως καθαρά ναζιστικό με την μορφή που το ξέρουμε Ο Γκαίμπελς ήταν γιος εργάτη, σπουδαγμένος και καλλιεργημένος αλλά και πανέξυπνος. Ανήκε στην ομάδα του Στράσσερ αλλά ο Χίτλερ αντί να τον εκτελέσει ή να τον παραγκωνίσει τον προσέγγισε αναγνωρίζοντας το ταλέντο σε μια πλειάδα θεμάτων (από το να γράφει υπέροχα για τις εφημερίδες άρθρα μέχρι να σχεδιάζει ο ίδιος στυλιστικά τις στολές των ΕΣ/ΕΣ) Οι μετοχές του Γκάιμπελς στο χρηματιστήριο της πολιτικής ξαφνικά εκτοξεύονται. Ο ίδιος όμως νιώθει να ασφυκτιά ανάμεσα στην ηγεσία του κόμματος. Σπουδαγμένος καλλιεργημένος γόνος προλεταρίων ασφυκτικά ανάμεσα σε χυδαίους αριστοκράτες όπως ο Γκαίρινγγκ και αιμοδιψείς παρανοϊκούς λούμπεν που πλαισιώνουν την ηγεσία του κόμματος. Σκέφτεται πολύ σοβαρά να παραιτηθεί και να τους παρατήσει όμως τελικά υπερισχύει το πάθος του φτωχού προλετάριου που σπούδασε και ήρθε η ώρα να περάσει στα μεγάλα σαλόνια αποδεικνύοντας σε όλους πως και αυτός κάτι αξίζει , υπερίσχυσε το πάθος για προσωπική καταξίωση και αυτή την ευκαιρία του την έδινε μόνο ο Χίτλερ Μπορεί να έγραφε τους λόγους του Χίτλερ όμως ο ίδιος δεν έγινε ποτέ ρατσιστής, αντικομουνιστής και εχθρός των διανοούμενων, μάλιστα πυκνά συχνά συγκρουόταν με άλλα στελέχη του κόμματος για την εχθρική τους αντιμετώπιση απέναντι στην διανόηση. Στο τέλος όταν πλησίαζε το τέλος σκότωσε όλα του τα παιδιά (ήταν πολύτεκνος), σκότωσε την γυναίκα του και αυτοκτόνησε ακολουθώντας τον Χίτλερ στον άλλον κόσμο, μένοντας του πιστός ακόμη και όταν όλα είχαν τελειώσει. Ο Β Ραφαηλίδης αναφέρει για την περίπτωση του Γκαίμπελς πως ήταν μια τραγική ζωή , με ένα τραγικό τέλος που περιμένει τον τραγωδό που θα την τραγοδοποίησει Έχετε προσέξει πως ουκ ολίγες φορές οι ακροδεξιοί όταν θέλουν να μειώσουν κάποιους εξ αριστερών τους τους αποκαλούν ως "Γκαιμπαιλίσκους;" Μου έκανε εντύπωση μέχρι πρότινος που διάβασα την ιστορία του Γκαίμπελς Απ ότι φαίνεται και παρά τα όσα πρόσφερε στον ναζισμό , οι ναζί παλιοί και νέοι, κυριλέ και άγριοι, δεν του συγχώρησαν ποτέ το γεγονός πως υπήρξε ιδεολογικά μη-αντικομουνιστής, μη -αντιδιανοούμενος, μη-αντιρατσιστής και ως εκ τούτου τον "χαρίζουν" στην άλλη πλευρά , σε μας παρόλο που εμείς ποτέ δεν θα δεχόμασταν παρά την τραγικότητα του έναν πορλετάριο που προπαγάνδιζε το έγκλημα κατά κομματιών του λού παρά το γεγονός πως όταν τέλειωνε το 8ωρο του πήγαινε σπίτι του και μπροστά στο τζάκι ομολογούσε στον εαυτό του πως τα κίνητρα του δεν ΄ήταν ιδεολογικά Περιπτώσεις φτωχών που θέλουν να αποδείξουν την αξία τους από οποιοδήποτε μετερίζι συναντάμε καθόλιν την διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας και σήμερα ακόμα. Σίγουρα θα έχετε συναντήσει κάποιος κακοπληρωμένο, ανασφάλιστο με αριστερό πατέρα που πιστεύει πως η αξία του θα αναγνωριστεί μόνο αν έρθει στα πράματα το ΠΟΤΑΜΙ , ένας τέτοιος σε μεγαλογραφία ήταν και ο Γκαίμπελς Συμπέρασμα; Ένας μικρός Γκαίμπελςμπορεί να κρύβεται οπουδήποτε και να περιμένει την κατάλληλη ευκαιρία να γίνει "μεγάλος" ώστε να ικανοποίησε ι το μίνιμουμ ή το μάξιμουμ των προσωπικών φιλοδοξιών του αδιαφορώντας για το κοινωνικό κόστος που θα προκαλέσει η επίτευξη των στόχων του Και , τουλάχιστον ο Γκαίμπελς σκέφτηκα για μια έστω στιγμή να τα παρατήσει όλα και να επιστρέψει στην ασημαντότητα του ανώνυμου πολίτη της διπλανής πόρτας, δεν ξέρω αν ισχύει το ίδιο για όλους. Θα ευχόμουν οι κρίσεις συνειδήσεως στους φιλοτομαριστές φτωχούς της εποχής να είναι συχνότερες και δη μόνιμες ...αλλά αν ίσχυε άτι τέτοιο θα μου πείτε τότε θα παύαν να είναι φιλοτομαριστές |
Details
Archives
October 2018
Categories |